FONOSKOPIA
KRYMINALISTYKA CYFROWA

BBK - BIURO BADAŃ KRYMINALISTYCZNYCH

BIEGŁY MGR INŻ. ARKADIUSZ LECH

tel:602615784

Jesteśmy rozpoznawani w całym kraju

kilkaset wykonanych ekspertyz

ponad 25-letnie doświadczenie

Sporządzamy na terenie całego kraju opinie z zakresu fonoskopii oraz mediów cyfrowych dla organów wymiaru sprawiedliwości:Sądu, Prokuratury, ABW, Żandarmerii Wojskowej, Straży Granicznej oraz Kancelarii Prawnych i osób fizycznych. Zapewniamy usługi konsultingowe, kryminalistyczne oraz kompleksową analizę dowodów cyfrowych audio i wideo wykorzystywanych w mediacjach, arbitrażu, postępowaniach sądowych w sprawach karnych, cywilnych, gospodarczych

Każde zlecenie to wyzwanie techniczne, którego podejmujemy się z zaangażowaniem i pasją.

Zaufaj nam - my wiemy jak...

Wydane opinie w sprawach medialnych najlepiej świadczą o naszym profesjonalizmie, kompetencji oraz rzetelności z jaką podchodzimy do analiz kryminalistycznych.

oferta

Wykonujemy w krótkim okresie czasowym profesjonale opinie z zakresu fonoskopii oraz mediów cyfrowych w tym materiałów wideo. Jednoczesne połączenie badań zarówno z zakresu fonoskopii, oraz informatyki zapewnia bardzo wysoką jakość wykonanej usługi. Tym samym wykluczenie jakichkolwiek wątpliwości co do autentyczności nagrań, prób ingerencji lub montażu materiału dowodowego dostarczanego przez zleceniodawcę.

USŁUGI ANALIZY KRYMINALISTYCZNEJ DŹWIĘKU, OBRAZU I MEDIÓW CYFROWYCH:
badanie autentyczności nagrań;

poprawa jakości nagrań audio i wideo;

identyfikacja mówców metodologia audytywno-pomiarowa;

analiza binarna zapisów cyfrowych w pamięci urzadzeń;

spektogramy zapisu tła akustycznego i sygnału mowy;

transkrypcje z podziałem na poszczególnych mówców;

profil psychologiczny mówców;

określenie kontekstu sytuacyjnego;

ustalenie sytuacji akustycznej towarzyszącej rejestracji;

identyfikacja pomieszczeń;

identyfikacja specyficznych odgłosów;

ustalenie czasu rejestracji;

identyfikacja urządzenia którym dokonano rejestracji;

binarna kopia nośników;

analiza pamięci aparatów telefonii komórkowych i innych nośników cyfrowych;

wnioski końcowe z uwzględnieniem dodatkowych badań informatycznych materiału dowodowego.

LABORATORIUM

Wykaz sprzętu

Interfejs audioDR DAC3

Interfejs audio MOTU M4

Monitory Studyjne Focal Alpha 50 Evo

Kolumny bliskiego pola MS40CEO

Kolumny Canton 609DC

CD Denon 24 bit

Tape studyjny Tascam x 2

Tape AKAI GX-F90 x 1

Tape JVC-KDA7 x 2

TASCAM DR-100 MK III x 1

DAC FiiO M11S x 1

Equalizer Sound Craft x 2

Maxi Sound Home Studio Pro x 1

Beyerdynamic DT880 PRO x 2

AKG K550 x 1

AUDEZE MM-0100 x 1

Apple MAcBook Pro x 1

Stacja robocza PC x 3

Serwer HP Dl380G8 x 2

NAS Synology x 1

Wykaz sprzętu

Interfejs audioDR DAC3

Interfejs audio MOTU M4

Monitory Studyjne Focal Alpha 50 Evo

Kolumny bliskiego pola MS40CEO

Kolumny Canton 609DC

CD Denon 24 bit

Tape studyjny Tascam x 2

Tape AKAI GX-F90 x 1

Tape JVC-KDA7 x 2

TASCAM DR-100 MK III x 1

DAC FiiO M11S x 1

Equalizer Sound Craft x 2

Maxi Sound Home Studio Pro x 1

Beyerdynamic DT880 PRO x 2

AKG K550 x 1

AUDEZE MM-0100 x 1

Apple MAcBook Pro x 1

Stacja robocza PC x 3

Serwer HP Dl380G8 x 2

NAS Synology x 1

Wykaz sprzętu

Interfejs audioDR DAC3

Interfejs audio MOTU M4

Monitory Studyjne Focal Alpha 50 Evo

Kolumny bliskiego pola MS40CEO

Kolumny Canton 609DC

CD Denon 24 bit

Tape studyjny Tascam x 2

Tape AKAI GX-F90 x 1

Tape JVC-KDA7 x 2

TASCAM DR-100 MK III x 1

DAC FiiO M11S x 1

Equalizer Sound Craft x 2

Maxi Sound Home Studio Pro x 1

Beyerdynamic DT880 PRO x 2

AKG K550 x 1

AUDEZE MM-0100 x 1

Apple MAcBook Pro x 1

Stacja robocza PC x 3

Serwer HP Dl380G8 x 2

NAS Synology x 1

Wykaz sprzętu

Interfejs audioDR DAC3

Interfejs audio MOTU M4

Monitory Studyjne Focal Alpha 50 Evo

Kolumny bliskiego pola MS40CEO

Kolumny Canton 609DC

CD Denon 24 bit

Tape studyjny Tascam x 2

Tape AKAI GX-F90 x 1

Tape JVC-KDA7 x 2

TASCAM DR-100 MK III x 1

DAC FiiO M11S x 1

Equalizer Sound Craft x 2

Maxi Sound Home Studio Pro x 1

Beyerdynamic DT880 PRO x 2

AKG K550 x 1

AUDEZE MM-0100 x 1

Apple MAcBook Pro x 1

Stacja robocza PC x 3

Serwer HP Dl380G8 x 2

NAS Synology x 1

Wykaz sprzętu

Interfejs audioDR DAC3

Interfejs audio MOTU M4

Monitory Studyjne Focal Alpha 50 Evo

Kolumny bliskiego pola MS40CEO

Kolumny Canton 609DC

CD Denon 24 bit

Tape studyjny Tascam x 2

Tape AKAI GX-F90 x 1

Tape JVC-KDA7 x 2

TASCAM DR-100 MK III x 1

DAC FiiO M11S x 1

Equalizer Sound Craft x 2

Maxi Sound Home Studio Pro x 1

Beyerdynamic DT880 PRO x 2

AKG K550 x 1

AUDEZE MM-0100 x 1

Apple MAcBook Pro x 1

Stacja robocza PC x 3

Serwer HP Dl380G8 x 2

NAS Synology x 1

Wykaz sprzętu

Interfejs audioDR DAC3

Interfejs audio MOTU M4

Monitory Studyjne Focal Alpha 50 Evo

Kolumny bliskiego pola MS40CEO

Kolumny Canton 609DC

CD Denon 24 bit

Tape studyjny Tascam x 2

Tape AKAI GX-F90 x 1

Tape JVC-KDA7 x 2

TASCAM DR-100 MK III x 1

DAC FiiO M11S x 1

Equalizer Sound Craft x 2

Maxi Sound Home Studio Pro x 1

Beyerdynamic DT880 PRO x 2

AKG K550 x 1

AUDEZE MM-0100 x 1

Apple MAcBook Pro x 1

Stacja robocza PC x 3

Serwer HP Dl380G8 x 2

NAS Synology x 1

↑ WYBIERZ ↑ KWADRAT ↑

WYDANE OPINIE

W SPRAWACH

Wszystko

[2024]

[2023]

[2022]

[2021]

[2020]

ARTYKUŁ PRASOWY PRZECZYTAJ

ARTYKUŁ PRASOWY PRZECZYTAJ

ARTYKUŁ PRASOWY PRZECZYTAJ

ARTYKUŁ PRASOWY PRZECZYTAJ

ARTYKUŁ PRASOWY PRZECZYTAJ

ARTYKUŁ PRASOWY PRZECZYTAJ

ARTYKUŁ PRASOWY PRZECZYTAJ

ARTYKUŁ PRASOWY PRZECZYTAJ

ARTYKUŁ PRASOWY PRZECZYTAJ

ARTYKUŁ PRASOWY PRZECZYTAJ

ARTYKUŁ PRASOWY PRZECZYTAJ

ARTYKUŁ PRASOWY PRZECZYTAJ

FONOSKOPIA

KRYMINALISTYKA

CYFROWA

ZAGADNIENIA

FONOSKOPIA

Fonoskopia, dziedzina kryminalistyki związana z pozyskiwaniem, analizą i oceną nagrań dźwiękowych , które mogą ostatecznie zostać przedstawione jako dopuszczalny dowód w sądzie lub w innym oficjalnym miejscu.Materiał dowodowy audio lub audio-wideo może pochodzić z dochodzenia prowadzonego przez organy ścigania lub stanowić część oficjalnego dochodzenia w sprawie wypadku, oszustwa, oskarżenia o pomówienie lub innego zdarzenia gdzie nosnikiem informacji jest zapis zdarzenia akustycznego w postaci zapisu sygnału tła akustycznego oraz sygnału mowy.Na przełom ie lat 50 . i 60 . XX wieku taśma magnetofonowa nie była jeszcze powszechnie używanym nośnikiem dźwięku. Magnetofonów było niewiele , wykorzystywano jedynie cięźkie i duże szpulowe urządzenia analogowe. Z uwagi na niepoddające się miniaturyzacji gabaryty, magnetofony te nie nadawały się do zastosowania jako odtwarzacze przenośne. Zaczęto je jednak wykorzystywać do rejestracji zjawisk akustycznych (rozmów), które mogły mieć znaczenie w procesie karnym. Ponieważ nagrania dźwięku stanowiły nową rzeczywistość, w ich sprawie głos zabrali sędziowie Sądu Najwyźszego. Wykładnią dla sądów definiujących zakres badań fonoskopijnych stało się orzeczenie Sądu Najwyźszego, który w sprawie sygn . akt III K 49/61 z 10 1111961 orzekł: ,,(...) dowód z taśmy magnetofonowej stanowiącej dowód rzeczowy wymaga przeprowadzenia z kolei dowodu na okoliczność identyczności zarówno utrwalonych głosów jak i samej taśmy, a także braku w niej zmlan">. Zakładano, że nowa dziedzina kryminalistyki powinna zajmować się nagraniami w szerokim zakresie: analizą mowy, treści rozmów oraz parametrów technicznych zapisu magnetofonowego. Pierwsza w Polsce komórka badań fonoskopijnych została utworzona na początku lat 60. XX wieku w Zakładzie Kryminalistyki Komendy Głównej MO. Na jej czele stanął póżniejszy wieloletni naczelnik Wydziału Fonoskopii Stanisław Błasikiewicz. W trakcie wieloletniej pracy inspirował on szereg programów badawczych, których efektem były liczne, pionierskie publikacje. Terminu fonoskopia po raz pierwszy w literaturze kryminalistycznej uźył A. Szwarc, łącząc greckie phone i skopeo (dźwięk i patrzę) oraz tworząc teoretyczne podstawy tego działu techniki kryminalistycznej. Po latach okazało się, że określenie to zostało powszechnie przyjęte w Polsce, mimo że w innych krajach stosowany jest termin "akustyka sądowa" (ang . Forensic Acoustics, niem. Forensische Akustik) Przedmiot badań fonoskopijnych w naszym kraju od lat pozostał ten sam - nagranie dżwiękowe, natomiast stopniowej modyfikacji ulegały metody badań. Jest to skutek ogromnego postępu technicznego, jaki dokonał się przez ostatnie lata. Przejawia się on m.in . w miniaturyzacji urządzeń rejestrujących, wprowadzeniu zapisu cyfrowego, rozpowszechnieniu telefonii komórkowej, poszerzeniu możliwości powszechnie dziś dostępnych komputerowych edytorów dżwięku. Wymagało to dostosowania metodyki do zmienności pola badań. Materiałem dowodowym stały się zarówno nagrania rozmów bezpośrednich, jak i przeprowadzonych za pośrednictwem transmisji telefonicznej. Liczba wypowiedzi, odległość mówców od mikrofonu, warunki techniczne rejestracji to tylko niektóre z czynników indywidualizujących nagrania. Nagrania dowodowe nadsyłane do analiz fonoskopijnych przez prokuratury i sądy cechuje z reguły niska jakość. W wyniku niejawnej rejestracji, stosowania amatorskich urządzeń czy zużytych nośników na wypowiedzi dowodowe nakłada się szereg zakłóceń i zniekształceń, pogarszających percepcję słuchową. Jednym z ważnych kierunków badań naukowych, kładących podwaliny pod rozwój ekspertyzy tonoskopijnej, była analiza sygnału mowy. Na tym polu wyrażnie zaznaczyła się działalność polskich naukowców; wśród nich pionierem był związany z Uniwersytetem im. A. Mickiewicza w Poznaniu Wiktor Jassem, który już od 1952 r. prowadził badania m.in. nad stopniem dyskryminacji mówców na podstawie częstotliwości formantowych. Prace W. Jassema stały się przez następne lata podstawą badań dla specjalistów z całego świata z dziedziny przetwarzania sygnału mowy, w tym ekspertów fonoskopii (prace te cytowane są na przykład przez H. Holliena i Ph. Rose'a)14. W nieco póżniejszym okresie pojawiają się prace Wojciecha Majewskiego związanego z Politechniką Wrocławską , współpracującego z Oscarem Tosim pionierem kryminalistycznej identyfikacji mówców w USA. Pole badań W. Majewskiego było szerokie , koncentrował się on bowiem na analizie parametrów widmowych (innych niż częstotliwości formantowe, a dających się łatwiej wyekstrahować, co ma istotne znaczenie dla systemów automatycznych), takich jak widmo długoterminowe, częstotliwość przejść przez zero, częstotliwość tonu krtaniowego. Z dorobku naukowców wyrastała metodyka badań fonoskopijnych. Podstawowy zakres prowadzonych w Polsce badań fonoskopijnych składa się z trzech zagadnień, które zdefiniował Sąd Najwyższy. Taka trójetapowa opinia nazywana jest dzisiaj klasyczną ekspertyzą fonoskopijną. Składają się na nią: - spisanie treści nagrania; - badanie autentyczności zapisu magnetofonowego; - identyfikacja osób biorących udział w zdarzeniu. Spisanie treści rozmów.Treść utrwalonych rozmów jest ustalana na bazie wrażeń słuchowych, biegły słucha nagrania i spisuje zasłyszane frazy. Metoda audytywna wykorzystuje predyspozycje narządu słuchu, którego doskonałość, związana z czułością ucha iudzkiego jako systemu mechanicznego, zdecydowanie przewyższa precyzję najlepszych współczesnych mikroukładów "Ucho ludzkie jest narządem słuchu tak dalece efektywnym, że dalsza ewolucja jego wrażliwości na dźwięki byłaby bezcelowa, gdyż umożliwiałaby rejestrowanie dźwięków towarzyszących ruchom cząsteczek powietrza, a to z kolei dostarczałoby męczących wrażeń w postaci stałego szumu, syku i brzęczenia" Dotychczas nie powstał żaden techniczny wytwór człowieka, który mógłby zastąpić pracę narządu słuchu. Podstawową cechą zdrowego układu słuchowego jest selektywność, czyli zdolność usłyszenia określonych dżwięków w obecności sygnałów niepożądanych tzw. tła akustycznego. Słyszenie selektywne jest konsekwencją zdolności układu słuchowego do transformacji parametrów fizycznych dźwięku: intensywności w głośność oraz częstotliwości w wysokość. Selektywność częstotliwościowa jest ściśie związana z umiejęt nością rozróżniania poszczególnych częstotliwości (tzw. dyskryminacją częstotliwości). Słuch jest zdolny wykrywać pewne skończone przyrosty, zarówno częstotliwości, jak i intensywności dźwięku. Jego wady, wrodzone lub nabyte, przejawiające się przede wszystkim przesuniętą dolną granicą słyszalności, są elementem ograniczającym efektywność pracy eksperta. Oprócz indywidualnych uwarunkowań, w pracy eksperta bardzo istotny jest czynnik środowiskowy. Profesjonalne pracownie fonoskopijne powinny być tak projektowane, aby przy ich tworzeniu uwzględniano dwie podstawowe właściwości ścian: pochłanianie przez nie dźwięku oraz izolacyjność akustyczną, zwłaszcza że zwykle materiały dobrze pochłaniające słabo izolują dźwięk i odwrotnie: ściana stanowiąca bardzo dobry izolator może niemal zupełnie nie pochłaniać dźwięku. Izolację akustyczną stosuje się w celu zabezpieczenia wnętrza a przed przenikaniem niepoźądanych zakłóceń z zewnątrz, przy czym warunki akustyczne należy tak kształtować, aby poziom dźwięku tła akustycznego był minimalny. Kryteria oceny warunków akustycznych pomieszczenia zawarto w Polskiej Normie, zgodnie z którą w pomieszczeniach do pracy umysłowej wymagającej silnej koncentracji uwagi ekwiwalentny poziom dźwięku nie powinien przekraczać 35 dB. Drugim czynnikiem istotnie wpływającym na efektywność pracy eksperta jest średnie pochłanianie dźwięku przez ściany i wyposaźenie pomieszczenia. Poprzez odpowiedni dobór materiałów zawieszanych na ścianie i suficie, kształtowana jest charakterystyka czasu pogłosu w zaleźności od częstotliwości. Czas pogłosu pomieszczeń ma ogromny wpływ na zrozumiałość mowy. Zbyt duźy czas pogłosu powoduje, źe dźwięki bezpośrednie i odbite interferują i zacierana jest ich wyrazistość. Z drugiej strony za krótki czas pogłosu, spowodowany zbyt dużym pochłanianiem, jest równieź niepoźądany, gdyź skutkuje m.in. koniecznością prowadzenia odsłuchu przy większym wysterowaniu sygnału. Kolejnym składnikiem laboratorium fonoskopijnego wpływającym na jakość ekspertyzy fonoskopijnej jest zestaw odsłuchowy, który powinien moźliwie wiernie reprodukować zapis dźwiękowy (gwarantuje to wyrównana charakterystyka częstotliwościowa) oraz przenosić sygnał w pełnym zakresie. Podczas rozmieszczania urządzeń głośnikowych naleźy kierować się ogólnymi zasadami: ustawienie powinno być takie, aby nie powstawały cienie akustyczne, głośniki nie powinny być kierowane na przegrody twarde, moc głośnika powinna być dobrana do kubatury oraz warunków akustycznych pomieszczenia.

KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU

■ w realizacji... >zrodlo

■ w realizacji... >zrodlo

>Home

AUTENTYCZNOŚĆ NAGRANIA

Badania autentyczności nagrań jako materiałów dowodowych ma na celu stwierdzenie, czy dowodowe zapisy cyfrowe nie zostały poddane jakimkolwiek zabiegom technicznym bądź elektroakustycznym, w wyniku których dowodowe nagrania nie przedstawiałyby w sposób obiektywny wszystkich zdarzeń akustycznych zaistniałych w rzeczywistości w momencie ich utrwalenia przez urządzenie rejestrujące. W szczególności badania mają na celu przeprowadzenie analizy, czy w dowodowych nagraniach występują jakiekolwiek przerwy w ciągłości zapisów, a jeżeli tak, to jaki jest ich rodzaj i charakter, czy z przedmiotowych nagrań nie zostały wyeliminowane fragmenty zapisu bądź też dograne inne nagrania oraz czy nie zmieniono chronologii zarejestrowanych wypowiedzi. Badania autentyczności składają się z czterech zasadniczych etapów: - analizy zmian ciśnienia akustycznego; - analizy audytywnej ciągłości zapisu sygnału mowy oraz tła akustycznego dowodowych nagrań; - analizy ciągłości parametrów techniczno-elektroakustycznych; - analizy spektralnej, badań porównawczych. W tym miejscu należy zwrócić uwagę na podstawy badań fonoskopijnych, które wyraźnie określają zakres czynności w tej dziedzinie oraz ich podstawę prawną co do przydatności dowodowej. Podstawa badań fonoskopijnych w głównej mierze prowadzi do postawienia tezy, że przed przystąpieniem do dalszych badań z zakresu fonoskopii należy przeprowadzić badania na okoliczność stwierdzenia, czy nagranie/nagrania dowodowe niezależnie od źródła rejestracji są nagraniami zapisanymi w sposób ciągły, czy podlegały modyfikacji, zmianom, oraz czy nie były poddawane innym procesom wpływającym na ich autentyczność. Utarła się bowiem zasada, że nagranie jest autentyczne, gdy wiernie oddaje przebieg całego zdarzenia w postaci zapisu sygnału mowy oraz tła akustycznego i jest nagraniem ciągłym. Badanie autentyczności pliku dowodowego jest kluczowe i stanowi podstawę co do przydatności dowodowej. Stąd potwierdzenie jego autentyczności pozwala na przeprowadzenie dalszych badań opiniotwórczych.

KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU

■ Proces uwierzytelniania cyfrowych nagrań audio pozwala określić, czy nagrane zdarzenia zostały zarejestrowane w sposób integralny, a także określić, czy nagranie nie zostało naruszone. W dobie cyfrowego dźwięku zmiany można bardzo łatwo wprowadzać i ukrywać przy użyciu dostepnych programów do edycji oraz obróbki dźwięku. Nagrania cyfrowe są z natury delikatne i zawierają delikatne informacje, które w przypadku niewłaściwego obchodzenia się mogą zostać usunięte, zmienione lub usunięte. Informacje te są często kluczowe dla zbadania włąsciwości przez eksperta z zakresu fonoskopii lub dla ustalenia faktycznego przebiegu zapisu zdarzenia akustycznego. Należy przy tym podkreslić, że jeżeli okaże się, że dowód dźwiękowy został zmieniony, należy go uznać za niedopuszczalny w sądzie, ponieważ nie odzwierciedla on dokładnie wydarzeń, które miały miejsce... >zrodlo

■ Krótko mówiąc, jest to nauka pozwalająca ustalić, czy nagranie jest oryginalne i czy nie zostało ono zmienione, złośliwie lub przypadkowo. Zadanie to nie jest wykonywane przez wszystkie kryminalistyczne laboratoria audio i wymaga bardzo specjalistycznych umiejętności i sprzętu. Postęp w nowych technologiach umożliwia zastosowanie alternatywnych metod postępowania z dźwiękiem cyfrowym, obecnie będących pod ścisłą analizą świata medycyny sądowej. ENF, czyli analiza częstotliwości sieci elektrycznej, to obecnie gorący temat. Może zaoferować ocenę prawdziwej integralności cyfrowego materiału dowodowego audio/wideo, dostarczając informacji, czy nagranie zostało zmontowane i pomagając ustalić, kiedy i kiedy nagranie zostało wykonane. Technika ta polega na zestawieniu danych o częstotliwości ENF z sieci krajowej i jest obecnie stosowana zarówno w Europie, jak i w Stanach Zjednoczonych. Wszystkie cyfrowe urządzenia rejestrujące są podatne na indukowaną częstotliwość sieci elektrycznej 50 Hz lub 60 Hz, co z kolei zapewnia identyfikowalną sygnaturę przebiegu w nagraniu. Dotyczy to zarówno jednostek zasilanych z sieci, jak i urządzeń przenośnych, gdy te ostatnie są używane w pobliżu okablowania transmisyjnego lub sprzętu zasilanego z sieci. >zrodlo

■ Cyfrowa kryminalistyka dźwięku jest wykorzystywana do różnych zastosowań, począwszy od uwierzytelniania plików audio w celu powiązania nagrania audio z urządzeniem przechwytującym (np. mikrofonem), a także łączenia ze środowiskiem akustycznym, w którym dokonano nagrania audio, oraz identyfikacją śladów kodowania lub transkodowanie. Niniejsza ankieta zawiera przegląd aktualnego stanu wiedzy (SOA) w kryminalistyce dźwięku cyfrowego i podkreśla niektóre otwarte problemy badawcze oraz przyszłe wyzwania w tym aktywnym obszarze badań. W artykule podzielono analizę pliku audio na analizę kontenerową i analizę treściową w celu wykrycia autentyczności pliku. Istniejącą architekturę SOA w kryminalistyce audio omawia się zarówno w oparciu o analizę kontenerów, jak i analizę opartą na treści. Znaczenie tego tematu badawczego zachęciło wielu badaczy do wniesienia wkładu w tę dziedzinę; już, dostępne są dalsze zakresy, które pomogą badaczom i czytelnikom poszerzyć zasób wiedzy. Ostatecznym celem tego artykułu jest przedstawienie wszelkich informacji na temat kryminalistyki audio i zachęcenie badaczy do rozwiązania pytań, na które nie ma odpowiedzi. Nasz artykuł ankietowy przyczyniłby się do rozwoju tego krytycznego obszaru badawczego, w którym w przeszłości zajęto się wieloma poważnymi przypadkami, i pomógłby rozwiązać znacznie więcej przypadków w przyszłości dzięki zastosowaniu zaawansowanych technik zapewniających dokładniejsze wyniki. >zrodlo

>Home

TRANSKRYPCJA

Sporządzenie zapisu wypowiadanych treści przez poszczególnych mówców oraz określenie kontekstu sytuacyjnego i dżwięków zapisanych w sygnale tła akustycznego.

KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU

■ w realizacji... >zrodlo

■ w realizacji... >zrodlo

>Home

POPRAWA JAKOŚCI NAGRAŃ

Prawie zawsze w procesie badawczym wymagana jest poprawa jakości materiału dowodowego. Przy pomocy specjalistycznego oprogramowania dokonuje sie korekcji częstotliwości, poprawę poziomu akustycznego sygnału oraz eliminuje składowe częstotliwości odpowiadające za zakłócenia jak szumy, stuki, przydźwięki itp. Cały proces ma na celu zwiększenie słyszalności wypowiadanych treści oraz tła akustycznego.

KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU

■ w realizacji... >zrodlo

■ w realizacji... >zrodlo

>Home

SŁOWA KLUCZOWE

Badania fonoskopijne fonoskopia ekspertyzy ekspertyzy fonoskopijne badania stwierdzenie autentyczności nagrania stenogramy spisywanie treści identyfikacja osób autentyczność nagrań eksperymenty akustyczne digitalizacja kopiowanie rekonstrukcja poprawianie jakości biegly sadowy fonoskopia fonoskopia biegly sadowy biegly biegly krakow rzeczoznawca fonoskopia fonoskopia ekspertyzy fonoskopia kryminalistyka fonoskopia opinie fonoskopia badania fonoskopia biegły fonoskopia cennik fonoskopia cena fonoskopia film fonoskopia historia fonoskopia kurs fonoskopia książki fonoskopia literatura fonoskopia pdf fonoskopia prezentacja fonoskopia szkolenia fonoskopia usługi fonoskopia w polsce fonoskopia Bialystok fonoskopia Bydgoszcz fonoskopia Gdansk fonoskopia Gorzow Wielkopolski fonoskopia Katowice fonoskopia Kielce fonoskopia Kraków fonoskopia Lublin fonoskopia Lodz fonoskopia Olsztyn fonoskopia Opole fonoskopia Poznan fonoskopia Rzeszow fonoskopia Szczecin fonoskopia Torun fonoskopia Warszawa fonoskopia Wroclaw fonoskopia Zielona Gora...

KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU

■ w realizacji... >zrodlo

■ w realizacji... >zrodlo

>Home

[18] - FONOSKOPIA - DŹWIĘK KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU

Stereotypowo uwaźa się, źe odsłuch nagrań jest czynnością na tyie prostą, źe moźe być prowadzony wszędzie i przez kaźdego. Praktyka ekspertów tonoskopii pokazuje jednak, źe gorsze parametry stanowiska odsłuchowego wpływają na większą iiczbę błędnych skojarzeń w stenogramie. Stąd spisujący treść rozmów dowodowych stosują odpowiednie techniki pozwalające na uzyskanie moźliwie najwierniejszego przekładu rozmowy. Treść spisana w trakcie pierwszego odsłuchania nagrania dowodowego zwykle zawiera błędy, zmieniające sens poszczególnych wypowiedzi i rolę konkretnych osób w zarejestrowanym zdarzeniu. Całkowite uniknięcie błędów odsłuchu wydaje się wprawdzie niemoźliwe, jednak istnieją dwa podstawowe sposoby ich skorygowania w trakcie badań. Są to: kolejny odsłuch i odsłuch przez kolejnego eksperta. Technika kolejnych odsłuchów to podstawowa metoda zwiększania dokładności odtwarzania treści nagrania dowodowego. W polskiej praktyce fonoskopijnej wypracowano następujący schemat: pierwsze odsłuchanie całego materiału dowodowego jest prowadzone pod kątem wstępnego spisania treści nagrania; następnie biegły słucha ponownie całości materiałui uszczegóławia zwroty wątpliwe. Liczba powtórzeń odsłuchu jest kwestią indywidualną , zaleźną od predyspozycji psychofizycznej eksperta , jego doświadczenia w pracy z nagraniami, jak również od specyfiki nagrania. Wydaje się jednak, źe moźliwość ujawniania błędów przez stosowanie kolejnego odsłuchu jest ograniczona; nie istnieje bowiem prosta zaleźność: im więcej razy powtórzono odsłuch, tym treść jest wierniej spisana . Z kaźdym następnym odsłuchem rośnie rola sugestii spisaną treścią i maleje spostrzegawczość osoby odsłuchującej nagranie. Błędne skojarzenia są wynikiem zdolności rekonstrukcji szczątkowej informacji lingwistycznej, dokonywanej przez słuchacza posługującego się w tym celu zasobami pamięciowymi...

[19] - FONOSKOPIA - DŹWIĘK KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU

Biegły prowadzący spisanie treści na podstawie wielokrotnego odsłuchu wytwarza sobie pamięciowy obraz zdarzenia, przez co zwiększa swą podatność na autosugestie. Eliminacji błędnych skojarzeń słuźy weryfikacja odsłuchu przez innego eksperta, który dokonuje sprawdzenia spisanej treści nagrania dopiero w końcowym etapie tych badań, gdy pierwszy ekspert już przeprowadził kilkukrotny odsłuch. Na zagadnienie współpracy biegłych zwracał już uwagę S. Błasikiewicz: "(...) najlepsze rezultaty w rekonstrukcji treści szeptu i mowy intensywnie zakłóconej uzyskuje się w odsłuchu zespołowym"23 . Metoda zaproponowana przez Błasikiewicza odznaczała się duźą pracochłonnością, gdyź była opracowana dla biegłych dokonujących ręcznego zapisu spisanej treści: "Poszczególne osoby zapisują, niezaleźnie od siebie, odsłuchaną treść . Po zakończeniu analizy kolejnego fragmentu następuje konfrontacja poszczególnych wyników. W przypadku uzyskania różnych wyników odsłuchu, powtarza się analizę spornych fragmentów"24 Obecnie weryfikacja wyników odsłuchu przebiega znacznie sprawniej, dzięki wykorzystaniu komputerowego edytora tekstu. Konieczność przełoźenia na spisaną treść subtelnej gry intonacją, akcentowaniem, głośnością i tempem wypowiedzi, stosowaniem celowych pauz między pytaniem i odpowiedzią itp. znacznie zubaźa obraz odsłuchiwanej rzeczywistości. Środki takie, jak wykrzyknik, znak zapytania czy komentarz eksperta nie wystarczają do obiektywnego oddania złoźoności komunikacji słownej . Element subiektywnej oceny przez biegłego posłyszanych słów jest nieuchronny. Spisana treść jest więc tylko przybliźonym zapisem przebiegu wydarzeń. Dla uzyskania pełnego obrazu zarejestrowanego zdarzenia konieczne jest odsłuchanie nagrania dowodowego - nawet mimo dysponowania spisaną treścią przez prokuratora czy sędziego. Spisana treść rozmów jest logicznie powiązana z oceną autentyczności zapisu i identyfikacją rozmówców. Moźe być polem do wskazania prób ewentualnego montażu, umożliwia precyzyjne przypisanie konkretnym osobom poszczególnych wypowiedzi. Spełnia funkcję swoistego szkieletu, z którym nierozerwalnie łączą się wszelkie inne wyniki pracy biegłego z zakresu fonoskopii.

[20] - FONOSKOPIA - DŹWIĘK KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU

Często zdarza się , że do badań fonoskopijnych trafiają nagrania zakłócone i zniekształcone. Poprawa ich jakości , przejawiająca się polepszeniem wyrazistości i zrozumiałości wypowiedzi dowodowych, może być niekiedy uzyskana w wyniku korekcji, polegającej na tłumieniu bądź wzmacnianiu poszczególnych częstotliwości2S Jednak oczekiwania organu procesowego - dysponenta nagrań, który liczy na spektakularne efekty takich zabiegów, nie zawsze możliwe są do spełnienia. Powszechne mniemanie o nieograniczonych możliwościach usuwania dżwięków niepożądanych kłóci się bowiem z podstawową zasadą fizyki, że dwie lub więcej fal może przebiegać ten sam obszar niezależnie od siebie (zasada superpozycji)26. Konsekwencją jest niemożność usunięcia sygnału zakłócającego bez utraty jakości w konkretnych częstotliwościach, w których została dokonana ingerencja. Występuje tu analogia do fotografii : obrazy z dalszego tła przy niewłaściwym ujęciu przesłonięte bliższymi obiektami są bezpowrotnie tracone. Diatego jeszcze przed podjęciem rejestracji należy zadbać o jak najlepszą jakość rejestrowanego sygnału i odrzucić stereotypowy pogląd, że wyposażenie pracowni fonoskopijnej jest tak zaawansowane technicznie, że pozwoli oczyścić zapis z zakłóceń.Nie należy jednak w ogóle odrzucać korekcji jako procesu, chociaż jej wartość w warunkach fonoskopijnych jest na ogół niewielka. Ponieważ o jej powodzeniu decyduje wrażenie słuchowe eksperta, tak więc zasadność przeprowadzenia korekcji należy pozostawić indywidualnej ocenie odtwarzającego nagranie. Warto przy tym przytoczyć pogląd S. Błasikiewicza, który podchodząc z ostrożnością do tego zagadnienia, tak pisał o zakłóceniach szumowych: ,,(...) całkowite wyeliminowanie zakłóceń szumowych - jednakże kosztem częściowego ubytku informacji - jest możliwe tylko wtedy, gdy występują one w wąskim paśmie na określonej częstotliwości. Dokonując korekcji częstotliwościowej, należy uwzględnić wyrazistość i zrozumiałość głosek polskich w różnych pasmach przenoszenia.W przeciwnym przypadku wystąpią nie tylko trudności w odsłuchu, lecz także może to doprowadzić do fałszywych skojarzeń (...)"27. Należy zatem podsumować, że stopień efektywności korekcji to cecha indywidualna nagrania, a jej efekty nie mogą być uogólniane na inne zapisy, nawet jeżeli zostały one utrwalone z wykorzystaniem analogicznego toru transmisji sygnału audio.

[21] - FONOSKOPIA - DŹWIĘK KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU

Fonoskopia - technika śledcza mająca na celu zbadanie autentyczności nagrania, odtworzenie i spisanie treści rozmowy, identyfikację mówcy na podstawie analizy mowy. Do jej zadań należy także korekcja nagrań, mająca na celu poprawienie wyrazistości i zrozumiałości mowy. W Polsce stosowana od początku lat 60. Pierwsza pracownia fonoskopii powstała w Zakładzie Kryminalistyki Komendy Głównej MO. Pierwsze publikacje z fonoskopii w Problemach Kryminalistyki, mające praktyczne znaczenie w uprawianiu tej dziedziny kryminalistyki, wyszły spod pióra Stanisława Błasikiewicza i Wiesława Bednarczyka, ekspertów ZK KGMO. W połowie lat 60. na uniwersytecie im. Humboldtów w Berlinie Ch. Koristka rozpoczął badania dotyczące identyfikacji osób na podstawie głosu utrwalonego na taśmie magnetofonowej. Nowa dziedzina wiedzy została wówczas nazwana "akustyką kryminalistyczną". Do tej pory możemy spotkać się często z tą nazwą (np. w zagranicznych artykułach). Zaznaczyć trzeba jednak, iż początki prób identyfikacji na podstawie dźwięku sięgają II wojny światowej, kiedy to pod uwagę brano rozpoznawanie głosu osób używających niemieckich wojskowych linii komunikacyjnych. Wraz z rozwojem technicznym pojawiło się coraz więcej sposobów wzajemnej komunikacji, oraz jej zarejestrowania. Podstawowe rodzaje nagrań jakimi zajmuje się fonoskopia to: -nagrania wykonane przez jednego z uczestników rozmowy lub zdarzenia; -nagrania pochodzące z podsłuchów; -nagrania ujawnione w trakcie przeszukania; -nagrania powstałe przypadkowo; -nagrania rejestrujące pracę np. centrów dowodzenia policji, rozmowy załogi samolotu z wieżą kontroli lotów, itp. Polskie sądownictwo jako jedne z pierwszych na świecie (już w 1960 roku) dopuściło jako dowód w sprawie zapis fonoskopijny (było to nagranie magnetofonowe). Zapis dźwięku może w sprawie sądowej pełnić różne funkcje. I tak może być: -narzędziem przestępstwa – np.: pirackie odtwarzanie nagrania czy telefon z informacją o podłożeniu bomby; -dokumentacją przestępstwa – np.: nagranie rozmowy podczas planowania przestępstwa lub podżegającej do czynu karalnego; -dokumentacją zdarzenia – np.: rejestracja meldunków policyjnych, zgłoszeń w pogotowiu itp. Kiedy już ekspert od fonoskopii otrzyma nagranie, przeważnie zaczyna od zrobienia jego kopii. Może też: -odtworzyć treść nagrania i ją spisać; -wykonać korekcję nagrania, odtworzyć mowę zakłóconą i szept; -zbadać autentyczność zapisu; -dokonać identyfikacji lub eliminacji osób w obrębie badanego zapisu. W pewnych sytuacjach możliwe jest także: -wnioskowanie o osobowości i pochodzeniu mówcy, jego stanie emocjonalnym i psychicznym, chorobach i zaburzeniach narządów mowy; -identyfikacja specyficznych odgłosów, czasu i miejsca rejestracji oraz określenie kontekstu sytuacyjnego nagrania; -identyfikacja sprzętu na którym zostało wykonane nagranie (taśmy, magnetofonu, mikrofonu itd.); -identyfikacja osób biorących udział w nagraniu. Podczas zapisu, zmianie ulegają niektóre cechy fizyczne nośnika: mechaniczne, magnetyczne lub optyczne. Mechaniczne zmiany są zazwyczaj nieodwracalne. Dźwięk może zyskać formę sygnału cyfrowego lub analogowego. Najczęściej spotykane nośniki analogowe to: -kasety magnetofonowe typu compact; -mikrokasety, również z rejestratorów rozmów; -kasety wideo (np.: VHS, Video 8 mm); -i od czasu do czasu taśmy do magnetofonów szpulowych. Jeśli chodzi o zapis cyfrowy, to ekspertom trafiają w ręce: -komputerowe pliki dźwiękowe w różnych formatach i na różnych nośnikach: -dyski optyczne CD (np.: CD-R, CD-RW, DVD); -dyski magnetyczne stałe i wymienne, dyskietki z cyfrowych rejestratorów rozmów; -pamięci półprzewodnikowe; -CD-Audio -minidyski MD; -kasety DAT i DV; -rejestratory poczty głosowej. Oczywistą rzeczą jest, że kiedy taki nośnik trafia w ręce fachowców, to pierwszą czynnością jest po prostu odsłuchanie co na nim zapisano. Przyjmuje się, że czas potrzebny do odsłuchania 1 minuty nagrania dobrej jakości wynosi ok. 1 godzinę, a jeśli nagranie jest złej jakości, to może się on wydłużyć nawet do 3 godzin. Po pierwszym odtworzeniu nagrania eksperci są w stanie ustalić takie dane techniczne zapisu jak: rodzaj dźwięku i jego nośnika, prędkość zapisu i jego częstotliwość, szum i charakter zakłóceń, oraz długość nagrania. Po odsłuchaniu wykonywana jest kopia nagrania przeznaczona do dalszego opracowywania. Kopia taka wykonywana jest w laboratorium, przy użyciu specjalistycznego sprzętu, tak aby nie utracić nic z utrwalonej informacji. Jeśli istnieje potrzeba, można wykonać korekcję nagrania poprzez np. minimalizację zakłóceń, korektę prędkości przesuwu taśmy, korektę położenia i skosu głowicy magnetofonu, kompresję i dekompresję sygnału itd. Aby sąd uznał nagranie za dowód konieczne jest wykazanie jego autentyczności. Badanie autentyczności nagrania polega na ocenie integralności zapisu całego zdarzenia (np. rozmowy) przy uwzględnieniu takich zjawisk zachodzących w trakcie nagrania, na które potencjalny fałszerz nie mógł mieć wpływu. W tym celu bada się m.in.: treść rozmowy, linię intonacyjną zarejestrowanych słów, fraz, zdań oraz bada się ciągłość sygnałów wynikającą z psychofizjologicznego procesu mówienia, kontekstu sytuacyjnego, warunków akustycznych, oraz jakości urządzeń rejestrujących (a w pewnych przypadkach także przekazujących dźwięk). Po wykonaniu badania autentyczności zapisu można odpowiedzieć na następujące pytania: -czy zapisano całą rozmowę czy tylko jej fragmenty; -czy po nagraniu nic z niego nie usunięto (np. fragmenty zdań, słowa); -czy nie zmieniono kolejności wypowiedzi; -jeśli zmontowano dane nagranie to czy z jednej, czy też kilku innych rozmów; -czy nagranie lub nagrania zarejestrowano na tym samych sprzęcie i w tych samych warunkach akustycznych. Niektóre cyfrowe rejestratory rozmów posiadają informację o powstaniu nagrania zaszytą w nagłówku pliku. W przeciwnym razie stuprocentowe potwierdzenie autentyczności nagrania cyfrowego nie jest właściwie możliwe. Jeśli istnieje pewność, że nagranie jest autentyczne, można przystąpić do dalszych badań, w tym do identyfikacji osób biorących udział w nagraniu. Identyfikacja osób jest jednym z najbardziej skomplikowanych problemów związanych z analizą fonoskopijna. Przedmiotem badania jest mowa ludzka. W Polsce stosowana jest sprawdzona metoda nazwana metodą językowo-pomiarową. Została ona opracowana już w 1965 r. na podstawie zarówno badań teoretyczno – eksperymentalnych, jak i analizy nagrań gromadzonych w praktyce śledczej. Polega ona na badaniu ogółu indywidualnych cech mowy, takich jak np.: -sposób artykułowania głosek i ich akcentowania; -sposób oddychania; -dobór i zakres używanego słownictwa; -budowa zdań; oraz na ocenie parametrów mierzalnych (m.in. częstotliwości podstawowej, wysokości tonów, energii sygnału mowy). Uwzględniane są więc wszystkie zjawiska psychofizyczne zachodzące w procesie mówienia, a nie tylko fizyczne właściwości samego dźwięku. Metoda ta pozwala nie tylko ustalić czy dany tekst mówi określona osoba, ale również, czy przypadkiem nie czyta z kartki lub nie cytuje wyuczonego tekstu. Oczywiście aby zidentyfikować jednoznacznie "oratora", należy dysponować odpowiednim materiałem porównawczym. Najtrudniejsze jest porównywanie materiału, gdy nagranie dowodowe zostało wykonane w stanie silnego wzburzenia emocjonalnego osoby mówiącej. Generalnie obowiązuje zasada, że im mniej nagrania dowodowego, tym więcej należy uzyskać materiału porównawczego. Innym podejściem do problemu identyfikacji (stosowanym między innymi w USA, Japonii, Arabii Saudyjskiej, Maroku, Iranie, RPA i UE) jest skupienie się na identyfikacji fizycznych parametrów głosu osoby mówiącej, z całkowitym pominięciem strony językowej wypowiedzi. Metodzie opracowanej przez L. G. Kerstę nadano nazwę voiceprint. Opiera się to na założeniu, iż indywidualna budowa narządów mowy człowieka jest tak charakterystyczna, że jednoznacznie determinuje parametry dźwięków przez niego wydawanych. Stąd wizualizowanie dźwięku (zbudowanie tzw. sonogramu) pozwala uzyskać jego indywidualna charakterystykę oraz w dużym stopniu uniezależnić opinię od subiektywnych wrażeń eksperta. Identyfikacji dokonuje komputer. Kontrowersję wzbudza założenie, iż głos człowieka nie zmienia się na przestrzeni czasu i jest cały czas taki sam. A więc nie mogą wpłynąć na niego takie czynniki jak wiek, zmiany anatomiczne, kontekst, wpływ leków, narkotyków lub używek, stan emocjonalny itd. Teza ta jest ostatnio mocno krytykowana. Współczesne metody, oprócz odpowiedzi na pytanie: kto mówił, pozwalają czasem odpowiedzieć również na pytanie: gdzie mówił. Bada się tu fragmenty nagrania związane z akustyką wnętrz, np.: -widmo częstotliwości sygnału; -pogłos; -efekty akustyczne i charakterystyczne szumy. >zrodlo

>Home

[22] - FONOSKOPIA - DŹWIĘK KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU

Sąd w procesie cywilnym związany jest zasadą swobodnej oceny dowodów, co oznacza, że sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału dowodowego (art. 233 § 1 KPC). Kwestię dowodów z nagrania porusza art. 308 KPC, który stanowi, że „Dowody z innych dokumentów niż wymienione w art. 2431, w szczególności zawierających zapis obrazu, dźwięku albo obrazu i dźwięku, sąd przeprowadza (…)”. Z powyższego przepisu wynika, że nagranie głosowe lub zawierające zarówno obraz, jak i dźwięk, stanowi pełnoprawny środek dowodowy. Jak jednakże wynika ze stanowisk wyrażanych w orzecznictwie oraz doktrynie, przy ocenie możliwości wykorzystania danego nagrania jako dowodu, znaczenie ma sposób jego pozyskania, a w szczególności to, czy pozyskany został legalnie — za zgodą i wiedzą nagrywanych rozmówców. Jednym z ważniejszych wyroków dotyczących tej kwestii jest wyrok Sądu Najwyższego Izba Cywilna z 22.4.2016 r., II CSK 478/15, w którym Sąd Najwyższy odrzucił zasadę niedopuszczalności dowodu z nagrania rozmowy jedynie dlatego, że rozmówca nie wiedział, że był nagrywany, jeżeli dowód nie został uzyskany z naruszeniem art. 267 KK. Zgodnie z tezą stawianą przez Sąd Najwyższy podczas decydowania o dopuszczeniu i przeprowadzeniu dowodu z takiego nagrania uzyskanego bez wiedzy rozmówcy, sąd powinien ważyć na szali prawo do sprawiedliwego procesu i tym samym wyroku wraz z prawem do prywatności nagrywanych rozmówców. Nie istnieje zasada całkowicie zakazująca przeprowadzania dowodu z takiego nagrania. Jednakże w pierwszej kolejności sąd powinien obiektywnie ocenić przydatność takiego dowodu, a następnie to, czy taki środek dowodowy uzasadnia naruszenie prawa do prywatności...

KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU -> Nie sposób analizować przedmiotowego zagadnienia z pominięciem norm k.p.c. dotyczących postępowania dowodowego. Przede wszystkim należy zauważyć, że art. 309 k.p.c. statuuje otwarty katalog innych środków dowodowych, co oznacza, że ustawodawca dopuszcza możliwość wykorzystywania innych, niż tylko wyraźnie wymienione w k.p.c., środków dowodowych. Niemniej jednak dowód z filmu, fotografii oraz płyt lub taśm dźwiękowych i innych przyrządów utrwalających albo przenoszących obrazy lub dźwięki został expressis verbis wskazany jako możliwy do przeprowadzenia w art. 308 § 1 k.p.c., z tym zastrzeżeniem, że dowody te powinny być przeprowadzone z odpowiednim zastosowaniem przepisów o dowodzie z oględzin oraz z dokumentów. Istotny jest tutaj zwłaszcza art. 248 k.p.c., dotyczący przedstawienia dokumentu, który jednoznacznie określa, że strona nie może odmówić przedstawienia dokumentu, jeżeli szkoda, na którą byłaby przez to narażona, polega na przegraniu procesu (jednocześnie toczącego się lub mogącego się toczyć w przyszłości). Należy rozważyć, czy odpowiednie stosowanie art. 248 k.p.c. nie oznacza, że strona nie może sprzeciwić się odtworzeniu nagrania, nawet jeśli zostało ono wykonane bez jej wiedzy i zgody. Można dojść do wniosku, że, per analogiam, do dowodu z korespondencji pisemnej między stronami, którą sąd nie tylko może, ale wręcz powinien dopuścić jako dowód, a w przypadku gdy znajduje się ona w posiadaniu strony przeciwnej, zobowiązać ją do przedłożenia tej korespondencji, należałoby uznać, iż strona nagrywana nie może, stosując odpowiednio terminologię art. 248 k.p.c., „odmówić przedstawienia jej wypowiedzi”. Mając na względzie powyższe, można zauważyć, że normy k.p.c. nie tylko nie ograniczają możliwości przeprowadzenia dowodów z nagrań, ale wręcz statuują korzystanie z nich w procesie cywilnym, przy czym konieczne jest, aby dowody te, jak wszystkie inne, zostały poddane przez sąd krytycznej analizie, zwłaszcza pod kątem ich prawdziwości, co znajdowało od dawna wyraz w orzecznictwie Sądu Najwyższego oraz doktrynie, wskazującej fakt, iż sąd może, a nie musi, dopuścić dany dowód. Warto również zauważyć, że normy k.p.c. nie wprowadzają rozróżnienia na nagrania wykonane za czyjąś zgodą lub bez niej. Na marginesie można zwrócić uwagę, że dość istotnym zagadnieniem związanym z dopuszczeniem dowodu z nagrań są nakładane niejednokrotnie przez sądy zobowiązania do złożenia przez stronę zgłaszającą dowód z nagrania pisemnego odtworzenia treści tych nagrań. Takie postępowanie w sposób zdecydowany narusza naturę dowodu z nagrań, a nadto nakłada na strony nieuzasadniony ciężar. W doktrynie jednoznacznie opowiedziano się za poglądem, że przeprowadzenie dowodu z nagrania polega na odtworzeniu nagrania, natomiast strona zgłaszająca stosowny wniosek dowodowy nie ma obowiązku załączenia protokołu obejmującego jego treść.... >zrodlo

>Home

Kwestia możliwości dowodzenia faktów w procesie cywilnym w oparciu o dowód z nagrania rozmowy /zapis foniczny lub zapis wizualny/ budzi kontrowersje w praktyce orzeczniczej. Problemy dotyczą zarówno kwestii teoretycznych tj. dopuszczalności przeprowadzenia przedmiotowego dowodu w kontekście przepisu art. 49 Konstytucji RP oraz przepisu art. 267 kk z jednej strony, a także dążenia do wydania sprawiedliwego wyroku z drugiej, jak również kwestii praktycznych tzn. oceny dowodu nagrania rozmowy z punktu widzenia wiarygodności – manipulacja techniczna nagraniem czy też manipulacja intelektualna. Obydwa problemy były już przedmiotem rozważań Sądu Najwyższego. Argumentacja zawarta w uzasadnieniach wyroku z dnia 13 listopada 2002 r. sygn. akt I CKN 1150/00 , wyroku z dnia 25 kwietnia 2003 r. sygn. akt IV CKN 94/01 oraz wyroku z dnia 22 kwietnia 2016 r. sygn. akt II CSK 478/15 pozwala na sformułowanie kilku podstawowych zasad dotyczących analizowanej tematyki. Przede wszystkim należy dokonać weryfikacji nagrania z punktu widzenia przepisu art. 267 kk. Niedopuszczalnym byłoby przeprowadzenie dowodu z nagrania, którego uzyskanie wiązało się z popełnieniem przestępstwa. Stanowiłoby to naruszenie konstytucyjnie chronionych wartości takich jak prawo do prywatności oraz tajemnicy komunikowania się. Z drugiej strony Sąd Najwyższy wskazuje na konieczność ochrony także innych wartości konstytucyjnych, takich jak prawo strony do sprawiedliwego procesu... >zrodlo

>Home

Nagrywanie rozmówców może prowadzić do niebezpiecznej sytuacji, w której niejako utracimy nasze prawo do prywatności. Niemniej jednak, nie można też podważyć, że dowód z nagrania czasami może być bardzo przydatny do rozstrzygnięcia postępowania, dojścia do prawdy czy ustalenia stanu faktycznego. Korzystanie z telefonów komórkowych z funkcją nagrywania czy z innego rodzaju nowoczesnych technologii powoduje, że coraz częstszą praktyką stało się załączanie przez strony procesu różnego rodzaju nagrań do celów dowodowych. Czy nagrywanie kogoś bez jego zgody, czy też użycie w ogóle takiego dowodu w sprawie jest możliwe? Co do zasady nikt z nas nie powinien być nagrywany bez swojej wiedzy. Dopuszczanie takiej praktyki może prowadzić do niebezpiecznej sytuacji, w której niejako utracimy nasze prawo do prywatności. Niemniej jednak, nie można też podważyć, że dowód z nagrania czasami może być bardzo przydatny do rozstrzygnięcia postępowania, dojścia do prawdy czy ustalenia stanu faktycznego.Zgodnie z Wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 22 kwietnia 2016 r., sygn. akt: II CSK 478/15, w postępowaniu cywilnym niedopuszczalne jest prowadzenie dowodu z nagrań uzyskanych w sposób przestępczy, z naruszeniem art. 267 kodeksu karnego. Natomiast jak zauważa Sąd Najwyższy - wykonanie nagrań bez zgody jednego z uczestników rozmowy nie dyskwalifikuje całkowicie nagrania jako dowodu, jeżeli nie została zakwestionowana skutecznie autentyczność takiego materiału i jeśli nie jest to jedyny dowód wykazujący okoliczności istotne w sprawie. Idąc dalej, należy wyjaśnić, że wyrażenie przez osoby nagrane zgody na wykorzystanie nagrania w celach dowodowych przed sądem cywilnym usuwa zazwyczaj przeszkodę, jaką stanowi nielegalne pozyskanie nagrania. Brak takiej zgody wymaga przeprowadzenia oceny, czy dowód - ze względu na swoją treść i sposób uzyskania - nie narusza konstytucyjnie gwarantowanego (art. 47 Konstytucji) prawa do prywatności osoby nagranej, a jeżeli tak, to czy naruszenie tego prawa może znaleźć uzasadnienie w potrzebie zapewnienia innej osobie prawa do sprawiedliwego procesu (art. 45 Konstytucji). Podsumowując: dowód z nagrania osoby, która nie wiedziała, że jest nagrywana jest dopuszczalny, natomiast przy ocenie takiego dowodu sąd winien wziąć pod uwagę kilka okoliczności. Sąd przy ocenie takiego dowodu badał będzie również, jak wskazano wyżej, „autentyczność” takiego materiału, co oznacza, że winien wziąć pod uwagę czy nagranie nie narusza zasad współżycia społecznego, np. przez naganne wykorzystanie trudnego położenia, stanu psychicznego lub psychofizycznego osoby, z którą rozmowa była prowadzona.”... >zrodlo

>Home

↑ WYBIERZ ↑ KWADRAT ↑

K O N T A K T

www.fonoskopia.pl

www.fonoskopia.eu

TEL: +48 602 615 784

email: arkadiusz.lech@onz.pl

imię i nazwisko

twój adres email

tytuł wiadomości

treść wiadomości

■ FONOSKOPIA COPYRIGHT © 2023■

Treści zamieszczone na tej stronie, w tym informacje eksperckie własne oraz podmiotów zewnętrznych nie mają charakteru reklamy. Wszelkie materiały własne w tym treści, teksty, ilustracje, zdjęcia są objęte prawem autorskim i podlegają ochronie na mocy „Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych” Kopiowanie, przetwarzanie, rozpowszechnianie, wykorzystywanie tych materiałów w całości lub w części bez zgody autora jest zabronione. Fragmenty treści znajdujące się w obszarach objętych informacją "KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU" oraz odnośniki do stron zewnętrznych w tym artykułów prasowych z pełną zawartością zapisów stanowią własność podmiotów zewnętrznych. Trybunał w orzeczeniu o sygnaturze akt C – 466/12 w oparciu o dyrektywę 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z z dnia 22 maja 2001 roku wskazał, że zezwolenie autora artykułu na jego udostępnienie na innej stronie internetowej nie jest wymagane, jeżeli artykuł jest potencjalnie dostępny dla wszystkich internautów.

KRYMINALISTYKA CYFROWA

tel:602615784

oferta

LABORATORIUM

Wykaz sprzętu

Wykaz sprzętu

Wykaz sprzętu

Wykaz sprzętu

Wykaz sprzętu

Wykaz sprzętu

↑ WYBIERZ ↑ KWADRAT ↑

WYDANE OPINIE

W SPRAWACH

FONOSKOPIA

KRYMINALISTYKA

CYFROWA

ZAGADNIENIA

FONOSKOPIA

AUTENTYCZNOŚĆ NAGRANIA

TRANSKRYPCJA

Sporządzenie zapisu wypowiadanych treści przez poszczególnych mówców oraz określenie kontekstu sytuacyjnego i dżwięków zapisanych w sygnale tła akustycznego.

KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU

■ w realizacji... >zrodlo

■ w realizacji... >zrodlo

>Home

POPRAWA JAKOŚCI NAGRAŃ

SŁOWA KLUCZOWE

[18] - FONOSKOPIA - DŹWIĘK KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU

[19] - FONOSKOPIA - DŹWIĘK KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU

[20] - FONOSKOPIA - DŹWIĘK KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU

[21] - FONOSKOPIA - DŹWIĘK KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU

[22] - FONOSKOPIA - DŹWIĘK KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU

↑ WYBIERZ ↑ KWADRAT ↑

K O N T A K T

www.fonoskopia.pl

www.fonoskopia.eu

TEL: +48 602 615 784

email: arkadiusz.lech@onz.pl

KRYMINALISTYKA CYFROWA

tel:602615784

oferta

LABORATORIUM

Wykaz sprzętu

Wykaz sprzętu

Wykaz sprzętu

Wykaz sprzętu

Wykaz sprzętu

Wykaz sprzętu

↑ WYBIERZ ↑ KWADRAT ↑

WYDANE OPINIE

W SPRAWACH

FONOSKOPIA

KRYMINALISTYKA

CYFROWA

ZAGADNIENIA

FONOSKOPIA

AUTENTYCZNOŚĆ NAGRANIA

TRANSKRYPCJA

Sporządzenie zapisu wypowiadanych treści przez poszczególnych mówców oraz określenie kontekstu sytuacyjnego i dżwięków zapisanych w sygnale tła akustycznego. KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU ■ w realizacji... >zrodlo ■ w realizacji... >zrodlo >Home

POPRAWA JAKOŚCI NAGRAŃ

SŁOWA KLUCZOWE

[18] - FONOSKOPIA - DŹWIĘK KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU

[19] - FONOSKOPIA - DŹWIĘK KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU

[20] - FONOSKOPIA - DŹWIĘK KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU

[21] - FONOSKOPIA - DŹWIĘK KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU

[22] - FONOSKOPIA - DŹWIĘK KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU

↑ WYBIERZ ↑ KWADRAT ↑

K O N T A K T

www.fonoskopia.pl

www.fonoskopia.eu

TEL: +48 602 615 784

email: arkadiusz.lech@onz.pl

Sporządzenie zapisu wypowiadanych treści przez poszczególnych mówców oraz określenie kontekstu sytuacyjnego i dżwięków zapisanych w sygnale tła akustycznego.

KOMPENDIUM WIEDZY DOSTĘPNE W ZASOBACH INTERNETU

■ w realizacji... >zrodlo

■ w realizacji... >zrodlo

>Home